top of page

भाषा और समझ

( به ا وهونه او راپوهونه )

एहसानुल्लाह पामिरी

सहायक प्रोफेसर, पक्तिया विश्वविद्यालय,

गार्डिज़, पक्तिया, अफ़ग़ानिस्तान

ehsanpamir@gmail.com

डीओआई: 10.52984/ijomrc1103

सार:

د ژبې د پېژندنې او تعريف په اړه داسې ویل شوي دي , ژبه د غږېزو سېمبولونو سيستم دی, چې دهغه په واسطه انسانان د يوې ډلې او ديوه کلتور د برخه والو په توګه متقابله پوهونه او راپوهونه سرته رسوي । د بې اړه داسې م ویل وي دی: به واقعیت کې يوه ولنيزه، اکتسابي او افي پديده ده، نه وي، ري او. دلته ولنیز دې مانا به په ولنه ده يږي। ر وک ره ولنه اوسېږي، دهمغه ولنې به زده وي او د مغه ولنې د وګړو به برې وي। اکتسابي دې مانا ده چې ولنه سب يږي। داسې هم ویلای شو کله چې موږ په ټولنه کې کوم کسب او کار زده کوو همداسې ژبه هم زده کولای شو , په طبعي توګه موږ ته ژبه نه ده رازده شوې , دلته باید یوې باریکۍ ته پاملرنه وکړو, خدای (ج) انسانانو ته د نطق یا خبرو کولو توان او قوت په فطري توګه ورکړی دی , یعني هر انسان چې هغه ګونګ نه وي, معیوب نه وي, ضرور به خبرې کوي, دا خبرې کول فطري دي الله تعالی انسان ته دا توانايي ورکړې , چې وغږيږي او نورو مخلوقاتو ته یې دا توانايي نه ده ورکړې برې وکړي، د وې بې زده بله موضوع ده। د ټولنې څخه زده کړه ده, دلته دوې خبرې ضرور دي یو دا چې ژبه کسبي ده او په ټولنه کې زده کيږي او بل دا چې خبرې کول او د خبرو کولو توان فطري دی , الله تعالی دا قوت یوازې انسان ته ورکړی دی , پوهونه راپوهونه یا ژبه بیا په دریو لارو تر سره کیږي , چې یو ډول یې په غږيزه توګه ده, چې خلک یو له بله سره خبرې کوي او پوهونه راپوهونه کوي , دویم ډول یې په لیکني ډول ده, چې یو چاته لیکنه کيږي او په دې ډول پوهونه راپوهونه تر سره يږي، دریم ول اشاروي ده، د اشارو او رکتونو واسطه نسانان و له بله سر ول

bottom of page